کمی به فکر غــــــزل های ناتمامم باش

کم این قلم شده را شرمسار جوهر کن


بمان و خواب مرا بیشتر معطر کن

هزار و یک شب افسانه را مکرر کن


به پلکی آمدی از آن سوی نیامده ها

بمان و خستگی جان و جسم را در کن


« کسی هنوز عیار تو را نفهمیده ست »

هر آنچه آینه ی شعر گفت باور کن



سروده های مرا فتح کردن آسان است

نگفته های مرا می توانی از برکن


و نقطه چینی اگر بین شعر و من باقی است

تو آن نباید را نقطه نقطه کمتر کن


کمی به فکر غزل های ناتمامم باش

کم این قلم شده را شرمسار جوهر کن ...

به روزهای در کنار هم بودنمان فکر کن ، روزهای غم و غصه را ترک کن ،مرا دوباره نوازش کن

مهربانم مگذاز که در پشت ابرهای سرگردان آسمان تیره و تار بمانم

مگذار که به دشتهای بی انتها رها شوم ...

تو با قلب پر احساست باش ، من اینجا نظاره گر احساس زیبایت هستم ،

تو مرا صدا بزن ، تو مرا ندایی بکن ، من هستم عزیزم .. منتظرت نشسته ام نازنینم

تو بیا و مرا یکباره دیگر نوازش کن ، مگذار که تو را بی وفا صدا بزنم

احساسم را برای دیگر جلوه گر کنم !

مگذار که سکوت از بام خانه زندگیم بال و پری بزند و تو را بی وفا صدا بزنم

شاید تو بی وفا نشده ای ، شاید تو از من دلسرد شده ای !!!

از عشق من خسته شده ای ، از من دگر نا امید شده ای ... شاید !

انگار که قلب سرخ هر دو شبنم در مرداب زندگی ، پاره پاره شده است

قلب آنها شکسته است ، دیگر توان ماندن را از دست داده است

انگار که روزگار دلسرد ، نا امید شده است ، آرزوها دیگر محال و نشدنی گردید است

انگار که همه آشفته حال و ماتم به همه کس و همه چیز شده اند ...

شاید ابرها در آسمانها باز سرگزدان و هیران شده اند ...

ای تنها امید و یکتا عشق من بیاو بی وفا مشو !

بیا و دوباره عاشقم باش تا عاشق قلب سرخت باشم ... مرهم و راز دار زندگی

پر رمز و رازت باشم . بیا و این احساست را که خدشه دار شده است را به نسیم ها

بسپار تا رهسپار نیستی ها شوند ، رهسپار به آن سوی نیستی ها شوند !

بیا و بی وفایی را ترک بکن ، زندگی را از نو شروع بکن ، بیا ای سرور قصر زندگیم ، بیا

میان ابرها سیر می‌کنم هر کدام را به شکلی می‌بینم که دوست دارم . . .می‌گردم و دلخواهم را پیدا می‌کنم میان آدم‌ها اما . . .کاری از دست من ساخته نیست خودشان شکل عوض می‌کنندبـرای اتـفـاق هـایی که نـمی افـتـد …بـرای دستـی کـه نـگـرفـتم بـرای اشکـی کـه پـاک نـکـردم بـرای بـوسـه ای کـه نـبــودبـرای دوسـتـت دارمـی کـه مـرده بـه دنـیـا آمــدبــرای مـن کـه وجـودم نـبـودن اسـت...چشم بَـــــسته از فرسنگ ها می شناسمت…!این تَـــــلاشت برای گم شُــدن مَــرا می خنداند…!...

===================================================================================================================

تاب ندارم سخت است با تو هستند جلوتـــربا دیگری یا جور دیگری . !سخت است چه رنگین کمان نحســـــی...

درغروب سخت دنیا یاد یاران میکنم درکویر خشک و سوزان رقص باران میکنم زندگی مرگ است و مرگ هم زندگی پس درود برمرگ و مرگ بر زندگی .

============================================================

من فقط دارم سعی میکنم همرنگ جماعت شوم،اما می شود کمی کمکم کنید!آی جماعت…شماها دقیقا چه رنگی هستید؟...

شهر من اینجا نیست !اینجا…آدم که نه!آدمک هایش , همه ناجور رنگ بی رنگی اند!و جالب تر !اینجا هر کسی هفتاد رنگ بازی میکندتا میزبان سیاهی دیگری باشد!.شهر من اینجا نیست!اینجا…همه قار قار چهلمین کلاغ رادوست می دارند!و آبرو چون پنیری دزدیده خواهد شد!.شهر من اینجا نیست!اینجا…سبدهاشان پر است ازتخم های تهمتی که غالبا “دو زرده” اند!.من به دنبال دیارم هستم,شهر من اینجا نیست…شهر من گم شده است!...آدمــیزاد در حرف زدن هایش بی ملاحظه است … !وقتی میخواهد با منطق حرف بزند ؛ احساساتی میشود …وقتی از احساسش میگوید ؛ آرزوهایش لو میرود …وقتی از آرزوهایش یاد میکند ؛ حسرتش رو میشود …وقتی حسرتهایش را روشن میکند ؛ منطق میتراشد …و اینگونه گند میزند به همه ی روابطش …...

روزی دوباره به سراغم خواهی آمد

ولی میدانم که شادابی ات را در پس جاده های جوانی گم کرده ای

ولی باز هم پذیرایت خواهم بود

اگر چه فانوس قلبم سوسو میزند و تکه های شکسته قلبم که تو سال ها پیشبا بی رحمی آنرا شکست ای با یک اشاره از هم خواهد پاشید

ولی باز هم پذیرایت خواهم بود

پس از امدنت,در زلال چشمانت خیره خواهم شد و به تو خواهم گفت: سال های زیادی را به انتظارت نشستم...

گفتمش آغاز درد عشق چیست؟

گفت آغازش سراسر بندگیست

گفتمش پایان آن را هم بگو

گفت پایانش همه شرمندگیست

گفتمش درمان دردم را بگو

گفت درمانی ندارد بی دواست

گفتمش یک اندکی تسکین آن

گفت تسکینش همه سوز و فناست...

عشق را گوهر ز کانی دیگر است *** مرغ عشق از آشیانی دیگر است

هر که با جان,عشق بازد این خطاست *** عشق بازیدن ز جانی دیگر است        

عاشقی بس خوش جهانیست ای پسر *** و آن جهان را آسمانی دیگر است        

   کی کند عاشق نگاهی در جهان *** زان که عاشق را جهانی دیگر است

         در نیابد کس زبان عاشقان *** زان که عاشق را زبانی دیگر است

نیست عاشق را به یک موضع قرار *** هر زمانی در مکانی دیگر است     

نی خطا گفتم برون است از مکان *** لا مکان او را نشانی دیگر است    

برای دیدن ادامه ی شعر ها به ادامه مطلب مراجعه کنید...

شب های پر فضیلت قدر و ضربت خوردن امیرالمومنین حضرت علی علیه السلام بر همه ی دوستداران ان حضرت تسلیت باد

ترسیدم،وقتی خواستم بگویم دوستت دارم

اشک لبریز شد،بغض گرفت و شمع خاموش شد

سکوت پا برجا،کنون آرمیده در مرگ اشک میریزم

و سکوت...

هنوز قلب عشق میتپد و بر سنگ مینگارد

((*((*(( دوستت دارم ))*))*))

**********************

دوست داشتم در دنیایی بودم که...

مردمش جز عشق نمیگفتند...

جز از عشق نمینوشتند...

جز خواب عشق نمیدیدند...

جز از عشق نمیمردند...

افسوس که چنین دنیایی خیالیست...

********************

اگر باران بودم آنقدر میباریدم تا غبار غم از دلت پاک کنم

اگر اشک بودم مثل باران بهاری به پایت میگریستم

اگر گل بودم شاخه ای از وجودم را تقدیمت میکردم

اگر عشق بودم آهنگ دوست داشتن را برایت مینواختم

ولی افسوس نه بارانم،نه اشک،نه گل و نه عشق

اما هرچه هستم دوستت دارم.

با سلام

سه فایل پاورپوینت زیبا براتون آماده کردم با کلیک روی لینک های زیر فایل ها رو دانلود کنید.ضمنا نظر هم یادتون نره.

http://persiandrive.com/509330

http://persiandrive.com/119370

http://persiandrive.com/953470

معنی  دوم  عشق :

 روزی یکی از خانه های دهکده آتش گرفته بود  ...

ادامه مطلب برويد

درجستجوی توبر درگاه کوه می گریم ،در آستانه ی دریا و علف

به جستجوی تودر معبر بادها می گریم،
در چار راه فصول،در چار چوب شکسته پنجره ای
که آسمان ابر آلوده را قابی کهنه می گیرد.

به انتظار تصویر تواین دفتر خالی
تا چندورق خواهد خورد؟

جریان باد را پذیرفتن
و عشق را
که خواهر مرگ است ـ
و جاودانگی
رازش را با تو درمیان نهاد

پس به هیات گنجی درآمدی:
بایسته و آز انگیز گنجی از آن دست
که تملک خاک را و دیاران را
از این سان دل پذیر کرده است !

نامت سپیده دمی است که بر پیشانی آسمان می گذرد
ـ متبرک باد نام تو! ـ

و ما همچنان
دوره می کنیم
شب را و روز را
هنوز را