Ø   رقصی به سوی خدا

می گویند عشق یک تعهد نیست یک انتخاب است انتخابی لحظه به لحظه .

چون عشق واقعی زمانی بین دو انسان اتفاق می افتد که با هم و دست در آغوش هم به سوی یک مقصد در حرکتند . مقصدی به نام کمال والاترین مرتبه زیبایی خوبی دانایی در یک کلام بهترین همه چیزخداوند .

فقط و فقط در این صورت است که خط زمانی زندگی دو انسان تا ابد بر هم منطبق

می شود که از نقطه و  مبدا خواست برای حرکت به سمت خوبی و زیبایی مطلق آغاز شود و به مقصد نهایت خوبی و زیبایی هر لحظه ادامه یابد در این صورت در هرنقطه این خط یا هر لحظه این دو راه این دو زندگی یگانه اند که عشق همان یکی شدن برای حرکت و سلوک به یک مقصد ارزشمند است و بالاترین لذت زندگی مگر جز حرکت به سوی کاملتر شدن است و معنای مذهب مگر جز راهی است که به سوی نهایت خوبی و زیبایی ختتم می شود.

در این صورت عشق تعهد ناگریز دو انسان برای با هم بودن نیست انسان هایی که گرچه از لحاظ فیزیکی در کنار هم زندگی می کنندولی خود واقعیتشان بی نهایت از هم دور است بلکه انتخاب آزادانه و بهترین انتخاب برای هر لحظه از زندگی است.

دلیل ناپایداری تمام عشق ها همین عدم درک مقصد مشترک یا انتخاب نادرست است که در این صورت دو خط زمانی از یک نقطه آغاز می شود چون یک مقصد ندارد تبدیل به دو خط واگرا شده و چون رفته رفته از هم دور می شوندو به جایی می رسند که آنقدر از هم دورند که هیچ تعهدی نمی تواند انها را در کنار هم نگهدارد .

این است مشکل تمام عشق هایی که برخلاف سرشت واقعی دوست داشتن لحظه ای و ناپایدارند ولی :

 عشق واقعی از جنس خود زندگی است

یا زندگی واقعی از جنس عشق

و هردو از جنس خداوند ابدی و بی نهایت

و زندگی با عشق رقص دو جلوه از زندگی است

دست در دست هم بسوی خداوند .